O książce: rok / Tak się złożyło, że nowocześni ludzie z miasta trafili na wieś. Z tego wszystkiego wynika prosta opowieść o tym, co odwieczne – o tym, jak dogadujemy się ze sobą i czy się dogadujemy. To niezwykłe, że nie ma tu śladu „moralności”: wszystkiego uczymy się sami. „Później, w mieście, przypomniałam sobie: to było szczęście! Wydaje się, że przelatujesz nad wszystkimi wzgórzami, w tym powietrzu wypełnionym zapachem ziół. Twoje włosy i ramiona dotykają tego wyjątkowego powietrza, wiatr hałasuje. Kręcisz się na górce, sukienka puchnie, a czarne spodenki nie są Ci potrzebne. A potem, już całkowicie oszołomiony, wpadasz w trawę - i świat wywraca się do góry nogami, tam, gdzie było niebo, wznoszą się wzgórza. I wydaje się, że czujesz, jak Ziemia się kręci”. Odpowiedni dla czytelników od 10. roku życia.